[Το άρθρο ενημερώθηκε στις 08/09/2023]
Η υποστήριξη της απώλειας βάρους πρέπει να προσαρμόζεται σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση. Η προσέγγιση πρέπει να είναι ολιστική. Ο καθένας είναι μοναδικός. Προσοχή στις αυστηρές δίαιτες απώλειας βάρους.
Επαναλαμβανόμενες αυστηρές δίαιτες μπορεί να οδηγήσουν σε υποθυρεοειδισμό και το περίφημο φαινόμενο yo-yo, πτώση της ενέργειας, γαστρεντερικά συμπτώματα, μικροδιατροφικές ελλείψεις (που προκαλούνται ή επιδεινώνονται), μεταβολική οξέωση, διατροφικές διαταραχές κ.λπ.
Γιατί το φαινόμενο γιο-γιο;
Οι αυστηρές δίαιτες διαταράσσουν τον βασικό μεταβολικό ρυθμό. Ο βασικός μεταβολικός ρυθμός είναι η ποσότητα ενέργειας που χρειάζεται το σώμα για να εκτελέσει τις ζωτικές λειτουργίες του (έργο της καρδιάς, των πνευμόνων, των νεφρών, του ήπατος κ.λπ.).
Φανταστείτε μια ακραία κατάσταση:
Βρίσκεστε στα ψηλά βουνά και βρίσκεστε αποκλεισμένοι στο χιόνι: Koh Lanta στο χιόνι! Το σώμα σας πρέπει να προσαρμοστεί υπερβολικά και επομένως θα μειώσει τον βασικό μεταβολικό ρυθμό σας.
Η ανησυχία είναι ότι όταν επιστρέψετε στην κανονική ζωή, ο βασικός μεταβολικός ρυθμός σας θα παραμείνει στο ίδιο επίπεδο, γεγονός που θα σας ενθαρρύνει να αποθηκεύσετε και να πάρετε βάρος.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: όσο περισσότερο κακοποιείτε το σώμα σας με αυστηρές δίαιτες, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να χάσετε βάρος μακροπρόθεσμα.
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι παρά την ισορροπημένη διατροφή και την κατάλληλη σωματική δραστηριότητα, αν δεν καταφέρετε να χάσετε βάρος, ορισμένοι παράγοντες μπορούν να περιορίσουν ή να αποτρέψουν την απώλεια βάρους:
Το χρόνιο στρες
Η μεταβολική οξέωση, οι διαταραχές του ύπνου και της διάθεσης, το υπερδιαπερατό έντερο, ο υποθυρεοειδισμός, η αντίσταση στην ινσουλίνη και, κατά συνέπεια, η αύξηση του βάρους στον ανδροειδή, δηλαδή η αύξηση του βάρους στην κοιλιά, είναι δυσλειτουργίες που προκαλούνται από το χρόνιο στρες.
Η ολιστική υποστήριξη είναι επιβεβλημένη: η διατροφή, η φυτομικροδιατροφή, ακόμη και οι θεραπείες όπως το EMDR, το NLP και η σοφρολογία (κ.λπ.) είναι απαραίτητες.
Αντίσταση στην ινσουλίνη
Φανταστείτε: Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη ή ένας “αγγελιοφόρος” που συντίθεται από το πάγκρεας.
Ο ρόλος της: Η πρόσληψη ενός απλού ή σύνθετου υδατάνθρακα προκαλεί υπεργλυκαιμία (αύξηση της συγκέντρωσης γλυκόζης ανά λίτρο αίματος). Ο οργανισμός πρέπει να αποκαταστήσει γρήγορα τα φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Συνεπώς, ο συνδυασμός ινσουλίνης και φλεγμονώδους παράγοντα (“fire factor”) εκκρίνεται από το πάγκρεας ανάλογα με το ρυθμό αύξησης της γλυκόζης στο αίμα.
Η ινσουλίνη θα μεταφερθεί στο κύτταρο-στόχο σε έναν ιστό-στόχο (π.χ. μυϊκό ιστό) για να συνδεθεί με τον ειδικό υποδοχέα της (“την καρέκλα της”). Η ινσουλίνη μπορεί στη συνέχεια να μεταδώσει το μήνυμά της στο κύτταρο. Λαμβάνοντας το μήνυμα, το κύτταρο στέλνει “παράγοντες επικοινωνίας” στην περίσσεια γλυκόζης στο αίμα. Η γλυκόζη με τη σειρά της ταξιδεύει στο μυϊκό κύτταρο, όπου συνδέεται με έναν ειδικό υποδοχέα (GLUT 4). Στη συνέχεια, η γλυκόζη μεταφέρεται στο εσωτερικό του κυττάρου σε ένα θαυμάσιο ενεργειακό κέντρο (τα μιτοχόνδρια). Με αυτόν τον τρόπο, η γλυκόζη μετατρέπεται σε ενέργεια (ΑΤΡ). Και αποκαθίστανται τα φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Στην περίπτωση της αντίστασης στην ινσουλίνη, το κύτταρο υποδοχής της γλυκόζης διαταράσσεται. Οι αιτίες: διατροφικές ανισορροπίες και κατά συνέπεια μη ισορροπημένη κυτταρική μεμβράνη (περίσσεια ή έλλειψη χοληστερόλης, ελλείψεις ωμέγα 3 κ.λπ.), χρόνιο στρες, χρόνια οξεία φλεγμονή, εμμηνόπαυση, παθολογικές καταστάσεις όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών κ.λπ.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ένας φαύλος κύκλος
Όταν το κύτταρο γίνεται ανθεκτικό στην ινσουλίνη, δυσκολεύεται να συλλάβει την περίσσεια γλυκόζης στο αίμα (θυμηθείτε: η ινσουλίνη είναι ένας αγγελιοφόρος που είναι υπεύθυνος για την εντολή στο κύτταρο να συλλάβει την περίσσεια γλυκόζης από την κυκλοφορία του αίματος και να τη μεταβολίσει σε ενέργεια).
Η γλυκόζη που δεν μεταβολίζεται από το κύτταρο σε ΑΤΡ (ενέργεια) αποθηκεύεται σε ένα “λεωφορείο” που ονομάζεται τριγλυκερίδιο. Επομένως, η περίσσεια γλυκόζης εκτρέπεται στα τριγλυκερίδια, για να αποφευχθεί η χρόνια υπεργλυκαιμία. Μακροπρόθεσμα, η χρόνια υπεργλυκαιμία θα οδηγήσει σε υπερινσουλιναιμία, σε μια χρόνια φλεγμονώδη κατάσταση (μια “χρόνια φωτιά”), σε αύξηση των τριγλυκεριδίων και επομένως σε αύξηση του σωματικού βάρους. Παχαίνω και καίγομαι”.
Αντιμέτωποι με την αντίσταση στην ινσουλίνη, είναι επείγον να αναλάβετε δράση.
Το σύνδρομο Χ, οι καρδιαγγειακές παθολογίες και ο διαβήτης τύπου 2 είναι οι επιπλοκές.
Η ισορροπημένη διατροφή και η κατάλληλη σωματική δραστηριότητα είναι τα βασικά. Αλλά αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό στην περίπτωση της αντίστασης στην ινσουλίνη. Το τεστ HOMA είναι ένας αξιόπιστος τρόπος διάγνωσης της αντίστασης στην ινσουλίνη. Μια εξέταση αίματος μπορεί να δείχνει φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, αλλά ο ασθενής μπορεί να εξακολουθεί να πάσχει από αντίσταση στην ινσουλίνη.
Έτσι, κατά τη διάγνωση της αντίστασης στην ινσουλίνη, είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από έναν επαγγελματία υγείας που είναι διατροφολόγος και ο οποίος έχει εξειδίκευση στη φυτοδιατροφή.
Απογοητευμένος υποθυρεοειδισμός/υποθυρεοειδισμός
Η αιτία: μικροδιατροφικές ελλείψεις, χρόνιο στρες, συναισθηματικά σοκ, υπερδιαπερατό έντερο, επανειλημμένες αυστηρές δίαιτες.
Ο υποθυρεοειδισμός απαιτεί ολιστική υποστήριξη που περιλαμβάνει συμπληρωματικά εργαλεία: γενική ιατρική, διατροφή, φυτομικροδιατροφή και συναισθηματική διαχείριση,
Γιατί ολιστική υποστήριξη;
Ο θυρεοειδής αδένας πρέπει να “τρέφεται καλά”.
Η τυροσίνη, τα μικροθρεπτικά συστατικά όπως το ιώδιο, ο ψευδάργυρος, ο σίδηρος, το μολυβδαίνιο, το σελήνιο (μεταβολικός συμπαράγοντας της Τ4 σε Τ3 στο ήπαρ) και η βιταμίνη D3 (κ.λπ.) είναι απαραίτητα για τη σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών. Όμως μέχρι σήμερα, πολλοί ασθενείς υποφέρουν από ελλείψεις ή υπερ-ελλείψεις σε ορισμένα μικροθρεπτικά συστατικά…
Η αιτία: εξευγενισμένες, μη ισορροπημένες δίαιτες, φτωχά εδάφη, υπερδιαπερατό έντερο (που οδηγεί σε δυσαπορρόφηση μικροθρεπτικών συστατικών), χρόνιο στρες, αυστηρές δίαιτες κ.λπ.
Ο θυρεοειδής αδένας απαιτεί βέλτιστη εντερική και ηπατική υγεία (ήπαρ: το κύριο όργανο για τη μετατροπή της Τ4 σε Τ3) και δεν πρέπει να έχει έλλειψη σε ορισμένα θρεπτικά συστατικά και μικροθρεπτικά συστατικά…
Άλλοι παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε υποθυρεοειδισμό:
- Το χρόνιο στρες επηρεάζει τον θυρεοειδή αδένα εκτρέποντας την οδό Τ4 προς Τ3 προς την Τ3r, η οποία είναι ανενεργή. Θα ακολουθήσει υποθυρεοειδισμός,
- Δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα.
Επομένως, κατά τη διάγνωση του υποθυρεοειδισμού, η ολιστική υποστήριξη είναι απαραίτητη.
Υποοιστρογονισμός και υπεροιστρογονισμός
Υποοιστρογονισμός
Η εμμηνόπαυση είναι ένα φυσικό μεταβολικό ορόσημο, που οδηγεί σε μείωση των οιστρογόνων και αύξηση της τεστοστερόνης. Αυτή η αλλαγή είναι συχνά η αιτία της ανδροειδούς κοιλιακής αύξησης του βάρους. Αυτή η αύξηση βάρους θα επιδεινωθεί από μια μη ισορροπημένη διατροφή, χαμηλή σε φυτικές ίνες και υψηλή σε υδατάνθρακες με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη. Μπορεί να ακολουθήσει αντίσταση στην ινσουλίνη.
Μια ισορροπημένη διατροφή και η κατάλληλη φυτομικροδιατροφική υποστήριξη (φυτοορμόνες, φυτά που στοχεύουν στην αντίσταση στην ινσουλίνη) θα είναι απαραίτητα για την απώλεια βάρους.
Υπεροιστρογονισμός
Ο υπεροιστρογονισμός επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες, αλλά λόγω των ενδοκρινικών διαταρακτών μπορεί να επηρεάσει και τους άνδρες.
Η κλινική εικόνα έχει ως εξής:
- Γυναικοειδής μορφότυπος και αύξηση του σωματικού βάρους,
- Πρώιμη έναρξη της εμμήνου ρύσεως,
- Αιμορραγικές περίοδοι,
- Κατακράτηση νερού.
Η θεραπεία είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας (και κατά συνέπεια ενός υγιούς βάρους) και την πρόληψη ορμονοεξαρτώμενων παθολογιών (ορμονοεξαρτώμενοι καρκίνοι, ενδομητρίωση).
Θα προσφερθούν τα ακόλουθα
- Αντιφλεγμονώδης και υποτοξική διατροφή (περιορισμένη σε φυτοφάρμακα και πρόσθετα), πλούσια σε φυτοορμόνες (π.χ. βιολογικός λιναρόσπορος). Σημειώστε ότι οι φυτοορμόνες του λιναρόσπορου (λιγνάνες) δεν θα ενεργοποιηθούν αν το έντερο πάσχει από δυσβίωση,
- Εργαστείτε με το διώνυμο έντερο+ήπαρ. Παίζει ενεργό ρόλο στην ισορροπία των οιστρογόνων, εξαλείφοντας την περίσσεια οιστρογόνων,
- Απώλεια βάρους. Στη συνέχεια, θα είναι σημαντικό να αποτοξινωθεί το σώμα. Ο λιπώδης ιστός αποθηκεύει την περίσσεια οιστρογόνων. Η απώλεια βάρους θα προκαλέσει την απελευθέρωση τριγλυκεριδίων και οιστρογόνων στην κυκλοφορία του αίματος,
- Αποτοξίνωση του ήπατος εάν παίρνετε το χάπι ή το σπείραμα,
- Λήψη ορισμένων κατηγοριών φυτοορμονών.
Έτσι, όταν διαγνωστεί υπεροιστρογονισμός, η ολιστική υποστήριξη είναι απαραίτητη. Και τα φυτομικροθρεπτικά συστατικά μπορούν να προσφέρουν ανεκτίμητη βοήθεια στην εξισορρόπηση της διατροφής.
Μεταβολική οξέωση
Οξεοβασική ισορροπία
Ένα οξύ είναι ένα μόριο που απελευθερώνει ιόντα υδρογόνου (τύπος H+) σε διάλυμα. Μια βάση είναι ένα μόριο που δεσμεύει ιόντα Η+ στο διάλυμα. Το pH του πλάσματος ρυθμίζεται πολύ λεπτά γύρω από μια ελαφρώς αλκαλική τιμή 7,4. Όταν το pH αποκλίνει από αυτή τη φυσιολογική τιμή, μιλάμε για οξέωση (pH<7,38) ή αλκάλωση (pH>7,42).Υπάρχουν δύο τύποι οξέων: πτητικά οξέα ή ασθενή οξέα, τα οποία, αφού μεταβολιστούν από τον οργανισμό, έχουν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό διοξειδίου του άνθρακα CO2, το οποίο αποβάλλεται από τους πνεύμονες. Τα σταθερά ή ισχυρά οξέα (τα οποία δεν μπορούν να αποβληθούν από τους πνεύμονες) αποβάλλονται από τους νεφρούς.
Σημείωση: το οξύ και ο οξυνιστής είναι δύο διαφορετικοί όροι. Η σύνθεση των αλκαλοποιητικών μετάλλων (μαγνήσιο, ασβέστιο, κάλιο, νάτριο, σίδηρος, μαγγάνιο κ.λπ.) ή των οξυντικών μετάλλων (χλώριο, θείο, φώσφορος, φθόριο, ιώδιο, πυρίτιο κ.λπ.) είναι πολύ σημαντική. Για παράδειγμα, ένα λεμόνι με όξινη γεύση είναι μια αλκαλοποιητική τροφή, ενώ το κρέας ή το τυρί με μη όξινη γεύση είναι όξινο.
Επομένως, μια ισορροπημένη, ποικίλη και ποικίλη διατροφή προάγει μια καλή ισορροπία οξέων-βάσεων !
Πώς ρυθμίζει ο οργανισμός την ισορροπία οξέων-βάσεων;
- Ταρυθμιστικά συστήματα (διττανθρακικά κ.λπ.) είναι άμεσοι μηχανισμοί που ρυθμίζουν τις διακυμάνσεις του pH.
- Οι πνεύμονες, οι οποίοι αποβάλλουν τα πτητικά οξέα μέσω του αερισμού.
- Οι νεφροί, οι οποίοι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εγκατασταθούν, αποβάλλουν τα σταθερά οξέα και αναγεννούν τα διττανθρακικά του πλάσματος.
Το ισοζύγιο οξέων-βάσεων είναι το αποτέλεσμα της εισόδου (τροφή + μεταβολισμός) και της εξόδου (μέσω των πνευμόνων και των νεφρών) οξέων και βάσεων . Επομένως, οποιαδήποτε ανισορροπία στις εισροές (μεταβολικές ή/και διατροφικές διαταραχές) ή στις εκροές (πνευμονικές ή/και νεφρικές παθήσεις) προάγει την ανισορροπία, τις περισσότερες φορές περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή οξέωση.
Χρόνια οξέωση χαμηλού επιπέδου
Φανταστείτε το σώμα σας σε κατάσταση μεταβολικής οξέωσης, με τα όργανά σας βυθισμένα σε ένα λουτρό οξέος. Τα εξευγενισμένα, υπερτοξικά τρόφιμα, ένα υπερδιαπερατό έντερο, η υπερβολική νηστεία, το χρόνιο στρες, ο εντατικός αθλητισμός και οι αυστηρές δίαιτες είναι παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε μεταβολική οξέωση. Ο οργανισμός χρειάζεται επειγόντως να αποκαταστήσει την οξεοβασική του ισορροπία. Εάν η πρόσληψη μετάλλων είναι ανεπαρκής, ο οργανισμός θα τα αντλήσει από τα ρυθμιστικά συστήματα: οστικός ιστός, τρίχες κ.λπ. και αρχίζει η απομεταλλοποίηση. Ακολουθούν χρόνιες κράμπες, χρόνια κόπωση και αντίσταση στην απώλεια βάρους.
Η μεταβολική οξέωση είναι ένα από τα δεινά της εποχής μας. Είναι το θεμέλιο των ασθενειών και ένα από τα εμπόδια στην απώλεια βάρους.
Η απάντηση βρίσκεται στις διατροφικές αναπροσαρμογές, στη συναισθηματική αποτοξίνωση, στη φυσιολογικήαποτοξίνωση και στην απομεταλλοποίηση. Και στη διατήρηση ενός υγιούς εντέρου.
Διάφορα εργαλεία, όπως η μικροδιατροφή, η φυτοθεραπεία, η γεμμοθεραπεία κ.λπ. θα υποστηρίξουν αυτή τη διαδικασία.
Το χρόνιο στρες, η αντίσταση στην ινσουλίνη, η μεταβολική οξέωση, ο υπο- και υπεροιστρογονισμός και η εντερική καντιντίαση είναι παράγοντες που μπορούν να επιβραδύνουν ή και να αποτρέψουν την απώλεια βάρους.
Αν δεν μπορείτε να χάσετε βάρος παρά την επιτηρούμενη δίαιτα και ένας από αυτούς τους παράγοντες ισχύει για εσάς, είναι σημαντικό να αποφύγετε τις αυστηρές ή και επικίνδυνες δίαιτες! Είναι απαραίτητο να ζητήσετε τη συμβουλή ενός κατάλληλου επαγγελματία υγείας, με ολιστική προσέγγιση.