Η απόλαυση του τραπεζιού – μια μεγάλη απόλαυση ή ένας πραγματικός κίνδυνος;

[Το άρθρο ενημερώθηκε στις 08/09/2023]

Όσο τρελό κι αν ακούγεται, όσο περισσότερο απολαμβάνουμε το φαγητό, τόσο λιγότερο τρώμε! Μπορώ να τους ακούσω να λένε “όχι, όσο καλύτερα είναι, όσο περισσότερο το θέλεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να σταματήσεις”.

Πάρτε για παράδειγμα τη σοκολάτα. Είναι πολύ συχνά η τροφή στην οποία αναφέρονται οι ασθενείς…

Τους ζητώ να μου εξηγήσουν τι είναι αυτό που είναι τόσο καλό σε αυτήν και δεν μπορούν να σταματήσουν να την τρώνε.

Αναγνωρίζετε τον εαυτό σας σε αυτές τις λίγες γραμμές; Τότε αυτή η άσκηση είναι και για εσάς. Έχει τη μορφή ερωτήσεων προς τον εαυτό σας.

Μπορείτε να κάνετε αυτού του είδους τη συζήτηση κατά τη διάρκεια μιας διαβούλευσης, αν αφιερώσετε χρόνο για να το σκεφτείτε προσεκτικά:

  1. Γιατί επέλεξα αυτή τη σοκολάτα και όχι κάποια άλλη (ή αυτό το τρόφιμο);
    “Στην πραγματικότητα προτιμώ τη σοκολάτα γάλακτος. Είναι πιο γλυκιά, πιο ανακουφιστική, γεμίζει όλο το στόμα, η υφή της είναι λιωμένη, … Λένε ότι η μαύρη σοκολάτα είναι καλύτερη για την υγεία σας και σας κάνει να παίρνετε λιγότερο βάρος, αλλά εγώ προτιμώ τη σοκολάτα γάλακτος”.
  2. Όταν την τρώω, απολαμβάνω αυτό για το οποίο την επέλεξα;
    “Συχνά κάνω κάτι άλλο, μιλάω με άλλους ανθρώπους ή παρακολουθώ τις ειδήσεις… Δεν δίνω σημασία στη γεύση ή την υφή. Και τότε αισθάνομαι λίγο ένοχη. Όσο περισσότερο λέω στον εαυτό μου ότι πρέπει να σταματήσω, τόσο λιγότερο σταματώ”.
  3. Πώς εξελίσσεται η ευχαρίστηση κατά τη διάρκεια του φαγητού;
    “Δεν έχω ιδέα. Αλλά φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή πέφτει.
graphique évolution du plaisir alimentaire

Στην πραγματικότητα, όταν δίνεις προσοχή, συνειδητοποιείς ότι η ευχαρίστηση μειώνεται σε κάποιο σημείο, και ευτυχώς! Αυτό είναι καθησυχαστικό. Το φαγητό διατηρεί όλες τις ιδιότητές του, αλλά η εκτίμησή μας είναι αυτή που αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.

Όλες οι αισθήσεις μας γίνονται κορεσμένες.

Η γεύση γίνεται σταδιακά κουραστική, η υφή αηδιαστική, η όμορφη παρουσίαση δεν μας φαίνεται πλέον πολύ, η μυρωδιά δεν μας αρέσει πλέον και ο ήχος (του αλουμινόχαρτου στο πιάτο σοκολάτας ή το σπάσιμο του τετραγώνου ανάμεσα στα δόντια μας) δεν μας κάνει πλέον να τρέχουν τα σάλια.

Αν έχουμε αφιερώσει χρόνο για να κάνουμε θετικές σκέψεις αντί για αρνητικές, ο εγκέφαλός μας είναι ικανοποιημένος. Η πρόσληψη τροφής μπορεί να σταματήσει από μόνη της.

Με τον όρο θετικές σκέψεις, εννοώ, για παράδειγμα, να αφήσουμε να επανέλθει στο μυαλό μας μια ευχάριστη ανάμνηση φαγητού που συνδέεται με αυτό το φαγητό. Ή να απολαμβάνουμε το λιώσιμο ή τη γλυκιά γεύση στο στομάχι μας. Όσο για τις αρνητικές σκέψεις, αυτές θα μπορούσαν να είναι: “αυτό δεν είναι καλό”, “σταμάτα να τρως”, “αυτό είναι κακό για μένα”, κ.λπ…

chocolat

Όσο πιο γρήγορα νιώθουμε ικανοποιημένοι, τόσο λιγότερο χρειαζόμαστε να φάμε. Φαίνεται άσκοπο να τρώμε όταν δεν αισθανόμαστε πλέον ευχαρίστηση (λιγότερο από 3/10 για παράδειγμα, βλέπε γράφημα). Και όμως μπορεί να σας συμβεί!

Είναι απολύτως πιθανό να εξηγήσετε γιατί η καμπύλη σας δεν μοιάζει με τη φυσιολογική εξέλιξη που αναφέρθηκε παραπάνω. Οι διατροφικές πεποιθήσεις, μεταξύ άλλων, μεταβάλλουν σημαντικά την ανάπτυξη της διατροφικής ευχαρίστησης και διαταράσσουν τη ρύθμιση της διατροφικής μας συμπεριφοράς. Η απόλαυση γίνεται τότε περισσότερο κίνδυνος παρά σύμμαχος. Ευτυχώς, ποτέ δεν είναι αργά για να συμφιλιωθείτε με την απόλαυση!

Αν και μπορεί να φαίνεται παράξενο να σκεφτόμαστε τόσο πολύ την απόλαυση και πώς αυτή εξελίσσεται κατά τη διάρκεια ενός γεύματος, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα άσκηση για κάθε καλοφαγά ή άτομο που επιθυμεί να ρυθμίσει το βάρος του. Τα οφέλη είναι πολλά: καλύτερη πέψη, κατάλληλες ποσότητες και πάνω απ’ όλα ευχαρίστηση, αυτογνωσία και γαλήνη.

Τώρα ξέρετε ότι η απόλαυση δεν είναι απεριόριστη. Η μείωσή της λέγεται ΡΑΣΣΑΣΙΜΟΤΗΤΑ, μια λέξη που δεν χρησιμοποιούμε πάντα με σύνεση. Συχνά συγχέουμε τον κορεσμό με τον κορεσμό. Ο τελευταίος σηματοδοτεί απλώς τοτέλος της πείνας. Σε γενικές γραμμές, η κοιλιά μας δεν φωνάζει πια για φαγητό, έχουμε φτάσει στον κορεσμό, απλά το κεφάλι μας ζητάει λίγο ακόμα. Τώρα είναι στο χέρι σας να βεβαιωθείτε ότι αισθάνεστε χορτάτοι τη σωστή στιγμή, όχι πολύ νωρίς για να μην απογοητευτείτε, όχι πολύ αργά για να μην πονάει η κοιλιά σας.

Απολαύστε το γεύμα σας, όλοι σας.